Stolik Nr.2

Roberta

-Ok ja lece-powiedzialam i poszlam

Julietta

- Pa. - powiedziała

Odpisała Teo i czekała na niego

Teo

przyszeld teo z powazna mina
- hej - powiedizal

Julietta

Przywitała go buziakiem w policzek

- Hey. - powiedziala radośnie

Teo

-wiesz co musze z toba powaznie pogadac bo meczy mnie to a jak mowilem jestem szczery znaczy sie chce byc szczery z toba

Julietta

- Dobrze przecież wiesz że możesz mi wszystko powiedzieć. - powiedziała

Popatrzyła w jego oczy

Teo

-nie wiem jak ci to powiedziec ....wiesz zalezy mi na tobie ale jako kolezance na pocztaku myslem ze z tego cos moze byc ale jak teraz tak mysle to nie widze do naszego zwiazku przyszlosci -posmutnial- masz prawo byc na mnie zla ale nie chce cie oklamywac mam nadzije ze mnie zrozumiesz....zaslugujesz na kogos kto cie bedzie kochal naprawde a nie tylko lubil jak kolezanke bedac ze man nie masz okazji nikogo poznac

Julietta

Popatrzyła na niego a jego słowa jakby do niej nie docierały

Teo

-Julietta powiedz cos prosze, nie chcialem cie ranic mam nadzieje ze to zrozumiesz- odpowiedzial i popatrzyl na nia zlapal ja za reke - mam nadzieje ze zostaniemy przyjaciolmi

Julietta

Z jej oczu zaczęły jej lecieć łzy

Teo

wyciagnol z kieszeni husteczke i locieral jej lzy- nie placz prosze cie o to

Julietta

Wciąż sie nie odzywała. Była otępiała z tego co usłyszała przed chwilą od Teo

Teo

teo nie widzial co ma robic w takiej sytuacji-julietta prosze powiedz cos

Julietta

Ale ona wciąż milczała. Czas jakby sie dla niej zatrzymał. Wpatrywała sie tylko w swoją kawe na stole

Teo

nie wiedizal co ma robic

Teo

nie wiedizal co mial zrobic i poszedl sie przejsc - jakby co to napisz mi sms - popatrzyl na nia przez chwile i poszedl

[ja juz musze spadac]

Julietta

Z płaczem wybiegła z kawiarni po drodze przewracają krzesełko

Roberta

Usiadlam przy stoliku ze sniadaniem.Zaczelam jesc.

Sabrina

Usiadłam i zaczekłam jeść śniadanie

Roberta

-Ej ty-zaczepilam ja - Slyszalam ze podrywasz Santosa...?