Ławki

Giovanni

- Roberta nie denerwuj się tak - powiedział po czym dodał - Diego Ci się podoba ???

Roberta

-Nazwala mnie straszydlem nie popuszcze jej!-odparlam Giovanniemu - Diego?No co ty, to taki sam kretyn jak ta cała SOl!

Giovanni

- a myślałem, aż tak się zbulwersowałaś jak ona go zabrała że myślałem że coś was łączy - powiedział z uśmiechem - ciągle się z Diego kłócicie ??

Roberta

-Chyba tak musi byc-odparlam mu -Idziesz ze mna do kawiarni..?.nie popuszcze jej....

Giovanni

- okej, ale nie zrób niczego głupiego proszę Cię - powiedział z uśmiechem

Roberta

-Czy ja kiedys zrobilam cos glupiego-powiedzialam z szerokim usmiechem i pociagnelam go za soba do kawiarnii

Diego

szfendal sie po szkole i usiadlna ławce rozmyslajac .. cały czas patrzył w ziemie

Diego

po chwili wstał i poszedł

Jose

siedziała znudzona na ławce

Vico

Usiadłam sobie na ławce, pijąc kawę (czyt. trzeźwiejąc) i obserwując sobie świat Razz

- Ay Diego, Ty wolisz Robertę... - myślałam.

Diego

usiadł na lawce koło vico

- rozmawiałem z tomasem - powiedzial po dłuższej chwili ciszy

Vico

- To świetnie... - powiedziałam patrząc w drugą stronę, nie chciałam, żeby poczuł ode mnie alkohol.

Diego

przesunął dłonią jej twarz

- co jest vico ... - poweidział niepewnie nieweidzial o co kaman

Vico

- Nada... - powiedziałam odsuwając jego rękę.

Diego

- vico do cholery jasnej mozemy pogadac normalnie ? obrazilas sie ?? niechesz by byl zazdrosny ? - powiedział zdenrwowany

Vico

- Nie, nie obraziłam się... kiepsko się czuję - dodałam.
- Diego ja już sama nie wiem czego Ty chcesz... - powiedziałam patrząc na niego.
- Jednego dnia jest nam dobrze... razem... a kolejnego dowiaduje się o jakiś skandalach z jakimiś panienkami, a jeszcze innym razem robisz mi sceny zazdrości, które nawet nie mają podstaw... jesteś ze mną a latasz za innymi, co ja mam sobie myśleć?

Diego

- zrozum ze to nie tak .... robie wszystko by byc z toba ... całuje sie z rob ... choc to nieprzyjemnosc ... by ojciec uwierzył ... chce byc w tej szkole tylko dla ciebie .. - powiedział i poczuł alkochol gdy chciał ją pocałowac

- znowu piłaś ? ehh nic niepowiem bo i ja pije

Vico

- Mógłbyś się nieco ograniczyć z tym obściskiwaniem z Robertą, gdy Twojego ojca nie ma... - dodałam. - Tu nie chodzi o to, że mam Ci robić sceny czy cos... po prostu dziwnie się czuję, patrząc na to, a później całujesz mnie...

- Tak piłam.. chciałam się upić, ale się nie udało... - powiedziałam pojąc dalej kawę.

Diego

- vico ... obiecuje ze ogranicze ... do minimum ... ale to ona trzyma mi pistolet przy skroni ... jeden moj bład ... i ojciec mnie usadzi .. teraz juz napewno mnie szuka ... - powiedział i poprawił jej włosy

- vico ... kocham cie .. i prosze bys juz niepiła ja tez neibede pic ... i wszystko juz niedługo wroci do normy to ostatnia rozmowa z ojcem gdzie bedzie potrzebna mi roberta - powiedział i pocalował ją w policzek

Vico

- Nie będę już pić, a przynajmniej nie do tego stopnia... za dużo zdrowia to człowieka kosztuje - uśmiechnęłam się lekko. - Ja Cię też kocham... - spojrzałam mu w oczy. - Muszę zamówić po prostu dodatkowy pakiet cierpliwości... - dodałam.